Lunkinn bardagamaður og sannur meistari

Nokkrum sinnum hef ég skrifað um Muhammad Ali og dálæti mitt á honum, ekki einungis sem stórkostlegum íþróttamanni, heldur einnig, hreint og beint listamanni og mannvini. Boxið er ekkert öðruvísi en aðrar íþróttir, það getur verið fallegt og ljótt.

Bardagar Ali, voru undantekningalaust fallegir og magnaðir. Enda er hann þekktasti boxari allra tíma. Muhammad Ali mátti þola látlausa gagnrýni, ekki einungis sem boxari heldur einnig sem manneskja, lengi framan af. Oftar en ekki var hann talinn vitlaus gasprari, en raunin var, að hann var oftast nokkrum númerum of stór fyrir flesta sýna andstæðinga, alla tíð. Það kom oftast í ljós á endanum. Í hringnum sjálfum. 

Í einum af hans frægustu bardögum, þessum sem fylgir þessari færslu hér, við Joe Formann sýndi hann í eitt skipti fyrir öll, að í boxinu, rétt eins og flestum öðrum íþróttum þarf hausinn einnig að vera í lagi. Kænska hans og herbragð að leyfa andstæðingnum að berja á sér linnulítið án mótsvars varð á endanum vendipunktur í einum af hans glæstasta og stærsta sigri.

Rothögg hans kom á endanum, þaul hugsað, allt frá upphafi. 

Hann lokkaði rebbann upp úr greni sínu með sojakjöti. Hann vissi að það væri nóg, hið innra eðli og grimmd rebbans verður honum nefnilega oft að falli. 

Þeir sem kunna engin mörk og virða engar reglur í boxi eða einfaldlega hverju sem er, eru teknir úr leik.

Þeir sem geta ekki barist heiðarlega, fá ekki að taka þátt.

Þeir eru gerðir útlægir.

http://www.youtube.com/watch?v=Kf64ZCYVcEI

Athugasemdir

[Steinunn Helga Sigurðardóttir, 6.10.2008 kl. 08:30]

hef aldrei hugsað hann svona, en maður er jú alltaf að læra.

Kærleikur til alls lífs og þín kalli minn

steina

[Karl Tómasson, 6.10.2008 kl. 14:30]

Já, Steina sama get ég í raun sagt. Áhugi minn á boxi og hvað þá Ali var enginn. Ég fór að horfa reglulega á Bubba og Ómar með þætti sína á Sýn og þá fór að vakna áhugi hjá mér.

Fyrir nokkrum árum leigði ég heimildarmynd um Muhammad Ali sem heitir When we were að Kings. Stór partur myndarinnar fjalla einmitt um þennan stóra bardaga sem ég skrifa um hér að ofan.

Allir sérfræðingar og þjálfarar Ali ráðlögðu honum að fara aldrei í kaðlana í þessum mikilvæga bardaga, heldur dansa og dansa eins og hann var þekktur fyrir í bardögum sínum.

Þegar Ali gekk í hringinn og inn í bardagann var það fyrsta sem hann gerði að leggjast í kaðlana og láta Forman lumbra á sér lotu eftir lotu.

Ali var farinn að reskjast og hann einn vissi að hann gæti ekki dansað lotu eftir lotu eins og á árum áður.

Þetta bragð Ali er af mörgum talið eitt lunknasta herbragð í boxinu því þarna var Formann í raun orðinn öflugri boxari og það vissi Ali.

Þegar Forman var búinn að hamast á Ali í nokkrar lotur og orðin úrvinda steig gamli meistarinn óvænt fram og kláraði bardagann.

Í þessari heimildarmynd kynnist maður einnig fjölmörgum öðrum hliðum á þessum mikla íþróttamanni. Eftir áhorf á hana varð ég mikill aðdáandi Muhammad Ali.

Bestu kveðjur frá Kalla Tomm úr Mosó.