Síðasta plata Gildrunnar

Að þessu sinni leið lengri tími hjá okkur félögunum á milli platna en nokkru sinni. Fyrstu fimm komu með nánast árs millibili en það liðu fjögur ár á milli Út og Gildran í tíu ár.

Gildran í 10 ár innihélt safn laga okkar allt frá upphafi ásamt sex nýjum lögum og þar af einu tökulagi, House of the rising sun. Það er svolítið athyglisvert hversu margir töldu og hafa talið Gildruna hljómsveit sem að mestu hljóðritaði tökulög en það er af og frá. Hljómsveitin hljóðritaði aðeins tvö slík á sex hljómplötum. Eflaust hafa miklar vinsældir á útgáfu okkar á Vorkvöldi í Reykjavík ruglað marga í ríminu og eins útgáfa okkar, þó nokkuð seinna, á lögum Creedence Clearwater Revival átt þátt í þeim misskilningi. Nánar um þá hljómplötu síðar.

Gildran í tíu ár var tvöfaldur diskur og eins og áður segir innihélt hann bæði ný lög og eldri. Diskurinn seldist eins og heitar lummur og bókstaflega hvarf á einu augabragði. Vissulega var upplagið ekkert stórt en samt 4- 5000 eintök. Ég held bókstaflega að það mætti koma með annan eins pakka af honum aftur til landsins.

Í plötudómi á tonlist.is segir m.a. um diskinn:

Þó svo Gildran hafi ekki komið fram með nýtt efni síðastliðin mörg ár eru þeir til sem neyta að trúa því að dagar hennar séu taldir og segja sveitina eitt fárra melódískra rokkbanda sem starfað hafi hér á landi, Söngvari sveitarinnar eigi sér enga jafningja hér þegar að rokksöng komi og þeir félagar Þórhallur og Karl séu réttu mennirnir með honum.

Sá stallur sem þeir standi á í íslenskri rokksögu ætti að vera svo mikið hærri en hann er. Sveitin hafi starfað í yfir áratug og það hafi þurft tvöfalda plötu til að skila bestu lögum sveitarinnar á safnplötu og hvíli þó lög hjá garði.

Útkoma alls þessa sé að rokksveitin Gildran eigi hásætið skilið í rokkflóru íslenskrar tónlistarsögu. Þegar farið er yfir efni sveitarinnar getur maður ekki annað en tekið undir þessar fullyrðingar og vonað með aðdáendunum að þeir komi saman á ný.

Bárður Örn Bárðarson

Ég vona innilega að við eigum einhvertímann eftir að telja í lag aftur og jafnvel skella nokkrum inn á plötu. Sá félagsskapur og sú vinátta allra sem að Gildrunni komu var heil og sönn og gleymist aldrei.

Á löngum ferli eru vissulega margir hápunktar en fyrir okkur félagana að fá tækifæri til að hita upp fyrir, Uriah Heep, Status Qvo, Nazareth og Jethro tull var auðvitað ógleymanleg lífsreynsla. Allt tónlistarmenn og hljómsveitir sem við bárum mikla virðingu fyrir og höfðum í gegnum tíðina hlustað mikið á. 

Samt er það nú þannig eins og margir frægir tónlistarmenn hafa sagt, að tónleikar fyrir 50 - 100 manns geta oft gefið meira og slíka tónleika eigum við marga í minningunni.   

Athugasemdir

[S. Lúther Gestsson, 13.8.2008 kl. 03:03]

Jens Guð hvað segir þú Gildran eða ekki Gildran?

[Jens Guð, 13.8.2008 kl. 04:04]

  Gildran er ljómandi flott.  Ég kvitta undir hvert orð sem haft er eftir Bárði vini mínum hér í færslunni.  Að öllu jöfnu höfða mjúk og róleg lög ekki til mín.  Ég laðast meira að harkalegu rokki.  Þeim mun harðara þeim mun betra.  Eldri lögin í þessum plötupakka höfða þess vegna betur til mín.  Í heild er þetta dúndur góður pakki. 

[Sævar Einarsson, 13.8.2008 kl. 18:19]

Á þennann disk, snilldar eintak.

[Ásdís Sigurðardóttir, 14.8.2008 kl. 01:51]

ÉG er svo heppin að eiga þennan disk, alveg frábær, verð að láta fljóta með að uppáhalds band okkar hjóna er Status Quo.

[HP Foss, 14.8.2008 kl. 21:10]

Já, ágætis diskur en ekkert jafnast á við að hlusta á Gildruna leika á hljómleikum, þar sem byrjað er á Sáttum, Mærinni, Leiðtogunum og síðan hvert snilldarlagið af öðru sem endar á öskrandi ac/dc dúndri, "she was á sex machine". Klikkað! Hreint og klár, klikkað!!