Næst fallegasta sveitin

Alltaf um þetta leiti verður mér hugsað til daganna í sveitinni. Annað hvort var maður nýfarinn eða rétt ófarinn. Ég var svo heppinn að dvelja yfir sumartímann í næst fallegustu sveit landsins, svo ekki sé nú talað um hvað fólkið á sveitabænum mínum var yndislegt.

Símanúmerið á mínum bæ var ein stutt, ein löng og tvær stuttar. Þegar það var hringt á minn bæ vissi hún Bogga mín alltaf hver var að hringja, það var svo misjafnt hvað þessar löngu og stuttu voru langar og stuttar hjá þeim sem hringdu. Ég náði því aldrei hvernig hún Bogga fór að því. 

Bogga var ótrúlega flink á síman, hún setti sig alltaf í ákveðna stellingu áður en hún hringdi og svo allt í einu snéri hún sveifinni með slíkri sveiflu og list að unun var á að horfa. Aldrei tókst mér þetta þau ár sem ég var í sveitinni, ég hringdi alltaf á vitlausan sveitabæ. Hitt er annað að þegar ég reyndi virtist sem fólk af öðrum bæjum flykktist að símunum til að hlusta, þarna var einhver hringing sem engin kannaðist við. Þær stuttu og löngu í engum takti við það sem venjulegt gat talist. Stundum kom það fyrir að það var hnerrað eða hóstað á einhverri línunni, það þótti ekkert tiltöku mál.

Það var gaman í sveitinni.

Athugasemdir

[Guðjón Sigþór Jensson, 8.5.2008 kl. 10:38]

Sveitasíminn var alltaf kostulegur. Einhverju sinni hringdi bóndi einn suður og kvaðst ekki geta tekið sumarstrák eins og um hafði verið rætt. Allt í einu grípur annar bóndi fram í og spyr: „Hvenær er hann laus?“ og þar með var málið leyst með einu símtali!

Fræg er sagan af Júlíusi Hafstein sýslumanni á Húsavík þegar annálaður bruggeftirlitsmaður að sunnan var kominn norður. Sýslumaður Hafstein hringir í fremsta bæinn í dalnum og spyr hvernig vegirnir eru. „Á morgun er von á heiðursmanni að sunnan og ef hann lendir í vandræðum treysti eg ykkur manna best að greiða götu hans“. Allir skildu hvað sýslumaðurinn raunverulega var í raun að segja. Með þessu vildi hann aðvara alla bruggara að þeir ættu von á eftirliti og leit.

Einu sinni kom kaupmaður á Húsavík og klagaði strák einn fyrir að stela rófu úr garði sínum. Frægt er hvernig Júlíus tók á því máli en hann tók loforð af strák að hann stælist aldrei aftur í kaupmannsgarðinn en hann mætti vita það að hann væri líka með rófur í sínum garði! Sjálfur sagðist hann hafa hnuplað rófum þegar hann hefði verið yngri!

Margar skemmtilegar þjóðsögur eru sagðar af þessum öðlingi sem  allt héraðið elskaði og bar mikla virðingu fyrir honum. Á Héraðssafninu á Húsavík má sjá nokkurn veginn gamla kontórinn hans eins og hann var í gamla sýslumannshúsinu og embættisbúning. Eiginlega ættu Þingeyingar að koma sér upp eftirlíkingu af honum og klæða í gamla vinnugallann með valdsmannslegt kaskeitið! 

Mosi

[HP Foss, 8.5.2008 kl. 19:18]

Já, það er magnað hvað þær gátu verið snöggar á sveifinni Heima hjá mér voru þrjár stuttar en þetta hefur verið hálfgerð óláns hringing hjá Boggu.

Það var tali'ð jaðra við broti á manréttindum þegar gamla fólið gat ekki lengur hlerað, þegar árans sjálfvirki síminn kom.

ps. Númer hvað er eiginlega Mosfellssveitin hjá þér?? Þriðja fallegasta sveitin? Hélt nú reyndar að hún væri sú í öðru sætinu hjá ykkur í efra, því eins og hún amma mín segir, hverjum þykir sinn fugl fagur, þó hann sé bæði fjaðralaus og magur.

[steinimagg, 8.5.2008 kl. 20:20]

Já, sveitin var frábær.