Það er ekki sama hvernig breitt er á

Ábreiða er eitt af fjölmörgum skemmtilegum orðum sem hafa komið upp í íslenskri tungu, þar sem átt er við þegar gömul lög eru sett í nýjan búning.

Við Gildrufélagar tókum upp og gerðum tvær ábreiður á ferlinum og settum þær báðar í okkar búning, það voru lögin, Vorkvöld í Reykjavík og House of the rising sun. Bæði lögin náðu vinsældum og þó sér í lagi útgáfa okkar af gamla Vorkvöldinu, hún sló í gegn.

Í dag trónir efst á vinsældarlista Rásar tvö ábreiða Mosfellsku hljómsveitarinnar Kaleo með lagið, Vor í Vaglasskógi og mikið ósköp er ég ánægður með hvað þeim félögum tókst vel upp með lagið og sína útgáfu af því.

Ég hef verið svo heppinn að sjá þá félaga í Kaleo vaxa og dafna og upplifa spilagleðina og óbilandi áhuga. Þeir félagar í Kaleo eru æskuvinir Óla sonar míns og hafa því verið tíðir gestir á mínu heimili.

Mér er minnisstætt þegar Jökull söng fyrir okkur Línu, einn með gítarinn, Vor í Vaglaskógi og við vorum bæði sannfærð um að þetta ætti eftir að ná langt hjá þeim.

Í dag virðist sem fátt sé vinsælla hjá Íslenskum tónlistarmönnum en að halda tribute tónleika þar sem helsta áhersla virðist lögð á að gera þetta allt saman nákvæmlega eins og það kom upprunalega út og litlu sem engu er breytt eða bætt við. Ég get ekki með nokkru móti skilið áhuga á slíkri spilamennsku á tónleikum.

Það eru fá dæmi um að ábreiður virki þar sem tónlistarmenn og flytjendur bæta litlu sem engu við.

Hér að neðan má sjá og heyra Kaleo flytja Vor í Vaglaskógi og Gildruna leika House of the rising sun á tónleikum í Hlégarði í maí 2010.

P.s. Eru Mosfellskar hljómsveitir ekki nokkuð góðar í ábreiðum þegar þær taka sig til???

http://www.youtube.com/watch?v=OIk44XofHSE

http://www.youtube.com/watch?v=OKfSxYuMS8Q