Bíladellan hefur verið til vandræða hjá mér

Það er furðulegur fjandi að þjást af bíladellu. Algerlega að mér virðist ólæknandi sjúkdómi. Dellan er einnig mörgum óskiljanleg og það er ekki eins og ég hafi fengið neinn sérstakan stuðning hjá minni fjölskyldu í bíladellunni.

Svo virðist það einnig vera algerlega á skjön, að vera Vinstri grænn með bíladellu að mér heyrist og sýnist. Reyndar hefur það komið sér vel fyrir mig að Steingrímur Joð virðist vera með netta bíladellu, hann á gamlan fallegan Volvo.

Bílarnir mínir skipta tugum og hef ég átt marga skemmtilega og merkilega bíla sem ég sé enn þann dag í dag eftir að hafa látið frá mér fara.

Einn er sá bíll sem ég sé hvað mest eftir að hafa látið frá mér fara og það sem meira er að, gamall og mikill bílaspekúlant varaði mig við því fyrir 20 árum síðan að gera slíkt.

Þegar hann sá mig á bílnum hreyfst hann svo mjög og sagði.  "Láttu þennan bíl aldrei frá þér fara" Viti menn, ég eins og bjáni gerði það nokkrum árum síðar og ég hef ekki enn getað jafnað mig á þeirri vitleysu.

Þetta var 1973 árgerð af Saab Sonnet, sportbíl sem var framleiddur af Saab verksmiðjunum í aðeins nokkur þúsund eintökum.

Ég læt hér fylgja með mynd af nákvæmlega eins bíl og mínum, þar sem ég fann ekki ljósmynd af mínum gamla góða sem ég á reyndar einhversstaðar í fórum mínum. Minn var blár að lit en að öðru leiti nákvæmlega eins og þessi. Hann var eins og nýr að innan sem utan.