Nýtt hjól, ekki samt Velamos eða kopper

Það er gaman að fá nýtt hjól, þá tilfinningu þekkjum við flest. Ég man það eins og gerst hefði í gær þegar ég fékk mitt fyrsta reiðhjól. Það var að gerðinni Velamos, blátt að lit og undur fagurt. Seinna fékk ég svo gírahjól, þriggja gíra sem líktist Koppperhjólunum vinsælu sem komu örlítið síðar á markaðinn.

Stulli frændi var á fraktskipi og pabbi fékk hann til að koma með eitt slíkt fyrir örverpið sitt frá Ameríku. Mitt hjól var eins og áður segir mjög áþekkt Kopper hjólunum vinsælu með gírskiptinguna fyrir miðri stöng, gerfi dempara á framdekkinu og löngum hnakk með baki en með öllu stærra framhjól en á koppernum þrátt fyrir að það hafi verið minna en afturdekkið.

Hjólið mitt vakti strax slíka lukku að ég gat lengi vel selt rúnt á því fyrir einn sleikjó, súkkulaði bita eða eitthvert góðgæti. Nokkru seinna fékk Siggi í Lágholtinu hina vinsælu týpu af kopperhjóli með miklu breiðara afturdekki og minna framhjóli sem hann gat prjónað endalaust á og þar með var allur bisnes úti hjá mér og mitt hjól féll algerlega í skuggann.

Í dag fékk Birna mín nýtt hjól með hvorki meira né  minna en átján gírum og alvöru dempara að framan. Þetta er búin að vera mikill gleðidagur.

Frábær ferð með ömmu Millý á Spáni