Falleg bók, skemmtilegt handbragð

Að binda inn bók í höndunum er sérstaklega skemmtilegt, svo ekki sé nú talað um þegar allt gengur eins og best verður á kosið. Þolinmæði kemur sér vel í starfinu.

Einu sinni ætlaði ég að gerast atvinnu handbókbandsmaður. Ég hætti við það þegar einn af mínum fyrstu viðskiptavinum, sem ég lagaði bók fyrir, kvartaði undan of háum reikningi hjá mér. Hann sagðist eins geta keypt sér nýtt eintak af henni. Kallfurskurinn virtist ekki gera sér nokkra grein fyrir því að bókin hans var bæði miklu flottari og betri heldur en hún var þegar hann keypti hana.

Ég man að reikningurinn samsvaraði verði á klippingu. Ég hugsaði með mér ætli kallinn kvarti við rakara sinn sem er í tuttugu mínútur að klippa hann? Ég sem eyddi klukkustundum í bókina hans.

Mér hefur alltaf þótt svolítið rock and roll við handbandið en það er nú kannski óþarfi að vera í föðurlandinu og sauðskinnsskóm í djobbinu.

 

 

Ekki virðist það ætla að fara vel af stað

Ótrúlegar ásakanir má nú sjá og lesa frá nýjum stjórnarmanni Varmársamtakanna og viti menn, hvar annarsstaðar en á síðu Valda nokkurs Sturlaugz. Reyndar hefur þessi nýi stjórnarmaður verið drjúgur og duglegur að skrifa á þá síðu undanfarna mánuði. Heimasíðu sem haldið hefur verið úti í eitt ár til þess eins að herja sérstaklega á einn lýðræðislega kjörinn bæjarfulltrúa í Mosfellsbæ, Vinstri græn og nokkrar aðrar persónur sem hafa leift sér að gagnrýna vinnubrögð Varmársamtakanna.

Þrátt fyrir að Varmársamtökin hafi verið með tengil á þessa síðu svo mánuðum skipti en síðar séð ástæðu til að klippa á öll tengsl og svarið af sér allt sem á þeirri síðu hefur farið fram, lætur nýkjörinn stjórnarmaður í samtökunum, Ólafur Ragnarsson verða sitt fyrsta verk að tjá sig á umræddri síðu. Það er undarlegt að hann kjósi ekki frekar að tjá sig á heimasíðu Varmársamtakanna. 

Í dag skrifar Valdi þessi svohljóðandi texta:" Á bloggsíðu nokkurri sá ég yfirlýsingu þess efnis að Ólafur Ragnarsson hefði verið beittur þrýstingi (af VG og Sjöllum) til þess að ganga í samtökin og höggva að þeim innan frá".

Nýkjörinn stjórnarmaðurinn Ólafur svarar:" Það er rétt Valdó með VG og Sjallana varðandi yfirtökuna" 

Um bæjarstjórann, Harald skrifar stjórnarmaðurinn Ólafur: "Já Valdi nú líst mér á þig… ég held nú að Halli hagsmunaseggur hafi nú ekki mikinn áhuga á hillbillígolfi og dalstúrisma… en það væri reynandi að koma Kalla í kúlustuð"

Ef þetta er tónninn sem koma skal hjá nýju stjórnarfólki Varmársamtakanna þá spyr ég. Ætlast samtök sem vilja láta taka sig alvarlega til þess að svo verði, þegar farið er með slíkt fleipur?

Nú segi ég við þig Ólafur. Þú ert ekki lengur "bara" Óli í Hvarfi, þú ert stjórnarmaður í samtökum sem telja sig ópólitísk umhverfissamtök og leggja þunga áherslu að láta taka sig alvarlega sem slík.

Nú krefst ég þess að nýi stjórnarmaðurinn svari hér á minni síðu nokkrum spurningum um skrif sín.

1. Hvenær og hvaða fulltrúar Vinstri grænna í Mosfellsbæ skoruðu á þig að gefa kost á þér til setu í stjórn Varmársamtakanna til að höggva í starf þeirra innan frá?

2. Á síðustu tveim aðalfundum Varmásamtakanna þar sem á þeim fyrri stóð til að fara í stjórnakjör og á þeim síðari í gær fór fram stjórnarkjör, hversu margir af áhrifamönnum VG í Mos sáu ástæðu til að mæta og taka þátt í kosningu og reyna þar með að hafa áhrif á niðurstöðu kosninganna?

3. Um hvaða dömu sem elskar óelskuna vitið þið að hafi staðið á bakvið skrif sem ungviðið  þurfti svo að bera sök á og fórna sér fyrir. Hver er daman og hvert er ungviðið og hverjir eru þessir þið?

Ég hvet þig til að svara þessum spurningum mínum eða að biðjast á þeim afsökunnar á síðu minni og Varmársamtakanna.

Víti til varnaðar

Mig langar til að deila með ykkur sorglegri sögu um hund foreldra minna sem dó á hörmulegan hátt og er mér svo minnisstæð og öllum sem að komu. Foreldar mínir sendu frásögn um þetta slys í Sám, blað Hundaræktarfélags Íslands á sínum tíma.

Þannig er að mamma og pabbi áttu labrador hund sem hét Reynir Rex, hann var hugljúfi allra sem hann þekktu svo ekki sé nú talað um pabba, samband þeirra var einstkat allt frá upphafi. Rex, eins og hann var ávallt kallaður fékk alltaf að valsa um allt heimili foreldra minna rétt eins og allir aðrir, öllum stundum. Einu skiptin sem Rex var lokaður inni í þvottahúsi, þar sem hans bæli var og honum leið alltaf vel í, var þegar mamma og pabbi þurftu að bregða sér af bæ í skamma stund, sérstaklega ef von var á póstinum um svipað leiti. Rex átti það nefnilega til að rífa og tæta allan póst sem hann sá og póstburðamenn voru ekki í sérstöku uppáhaldi hjá honum.

Einn daginn þegar foreldrar mínir komu heim eftir slíka ferð og gengu inn í húsið sitt, var allt undirlagt móðu sem kom frá þvottahúsinu. Þegar þau opnuðu dyrnar lá Rex dáinn á gólfinu og úr heitavatnsslöngu frussaðist heitt vatn um allt. Rex hafði tekist að skrúfa frá heitavatnskrana sem úr lá c.a. meters löng slanga sem hafði slengst um allt af fullum krafti, greinilega í nokkurn tíma.

Þannig var, að á inntaksgrindinni fyrir heita og kalda vatnið sem var inn í þvottahúsinu voru tveir kranar sem voru báðir eins og handfang og eru mjög algengir á slíkum grindum. Einungis ein hreyfing getur gert það að verkum að frá þeim er skrúfað að öllu afli. Svo virðist sem að Rex hafi í einhverju óðagoti fálmað upp í grindina, sennilega orðið var við einhverjar mannaferðir við húsið og þegar hann hefur farið niður rekist í heitavatnskranann með þessum hörmulegu afleiðingum.

Blessuð skepnan átti sér enga von þar sem slangan með bull sjóðandi vatninu hefur slengst um allt og á endanum hefur heita vatnið og gufan gengið frá Rex sem átti sér enga útgönguleið.

Eins og ég sagði hér í upphafi langaði mig aðeins að segja þessa sögu, sem hafði á okkur öll sem komum að, svo mikil áhrif til að vekja athygli á hættum sem geta reynst á heimilum okkar. Ekki aðeins fyrir dýr heldur einnig jafnvel börn. Krana af þessu tagi þarf ekkert afl eða kúnst til að skrúfa frá þannig að úr þeim fossi jafnvel  eins og í þessu tilfelli sjóðandi heitt vatn.

Bestu kveðjur frá Kalla Tomm.

Næst fallegasta sveitin

Alltaf um þetta leiti verður mér hugsað til daganna í sveitinni. Annað hvort var maður nýfarinn eða rétt ófarinn. Ég var svo heppinn að dvelja yfir sumartímann í næst fallegustu sveit landsins, svo ekki sé nú talað um hvað fólkið á sveitabænum mínum var yndislegt.

Símanúmerið á mínum bæ var ein stutt, ein löng og tvær stuttar. Þegar það var hringt á minn bæ vissi hún Bogga mín alltaf hver var að hringja, það var svo misjafnt hvað þessar löngu og stuttu voru langar og stuttar hjá þeim sem hringdu. Ég náði því aldrei hvernig hún Bogga fór að því. 

Bogga var ótrúlega flink á síman, hún setti sig alltaf í ákveðna stellingu áður en hún hringdi og svo allt í einu snéri hún sveifinni með slíkri sveiflu og list að unun var á að horfa. Aldrei tókst mér þetta þau ár sem ég var í sveitinni, ég hringdi alltaf á vitlausan sveitabæ. Hitt er annað að þegar ég reyndi virtist sem fólk af öðrum bæjum flykktist að símunum til að hlusta, þarna var einhver hringing sem engin kannaðist við. Þær stuttu og löngu í engum takti við það sem venjulegt gat talist. Stundum kom það fyrir að það var hnerrað eða hóstað á einhverri línunni, það þótti ekkert tiltöku mál.

Það var gaman í sveitinni.

Til umhugsunar

Ég las fyrir um tveimur árum síðan viðtal við herra Sigurbjörn Einarsson biskup. Eins og svo oft áður við lestur hans texta var þar margt til umhugsunar. Ég gríp hér niður í stuttan bút úr viðtalinu.

Fannst þér stundum erfitt að bera þá ábyrgð að vera biskup?

"Það var alltaf erfitt, ekki bara stundum. Ekkert embætti, engir titlar og engin mannfélagstign skýlir manni. Því meiri ábyrgð sem manni er falin því meiri er vandinn. Um leið er maður berskjaldaður fyrir gagnrýni, sem getur stundum verið réttmæt, en getur einnig birst sem illkvittni og sjúkleg tortryggni.

Þetta getur sýnt sig á ýmsan hátt, til dæmis sem þessi makalausa sannfæring sumra manna að maður geri ekkert nema í eigingjörnum tilgangi og hugsi ekki um annað en að hygla sjálfum sér og sínum.

Það er reyndar erfitt að gera nokkurn hlut þannig að allir sjái hann í réttu ljósi"

Mikill er hamagangurinn

Ég hef ákveðið að láta þessa færslu mína frá því á dögunum standa fremsta fram yfir tónleika snillingsins.

Nú styttist í heimsókn bandaríska tónlistarmannsins John Fogerty sem frægastur er fyrir stórkostlegan söng sinn og óborganlegar lagasmíðar með CCR.

Mikið hlakka ég til að sjá þennan mikla meistara á sviðinu í Laugardalshöll. Eitt verð ég þó að segja, ég vona að, ef sami trommari kemur með John Fogerty og spilaði með honum á síðustu live plötu  hafi nú róast eitthvað. Ég gat vart hlustað á þessa annars ágætu plötu vegna gengdarlausra barsmíða mannsins á trommurnar. Það er auðvelt að stórskemma fín lög og góða tónlist með ótímabærum ærslagangi.

Ég set hér því inn tvær útgáfur af einu frægasta lagi CCR. Sú fyrri er með trommuleikaranum sem hamrar trommurnar eins og hann eigi lífið að leysa og sú síðari með þeim gamla sem kann öll trixin í bókinni án þess að sýna þau öll í einu.

Sjáumst hress!!!

Frístundahandbók Mosfellsbæjar

Á Mánudaginn kemur verður dreift inn á öll heimili í Mosfellsbæ okkar árlegu og vönduðu handbók, Frístund 2008 - 2009.

Eins og flestir vita er þetta handbók sem hefur að geyma upplýsingar um fjölbreytt og skemmtilegt íþrótta- og tómstundarstarf í bæjarfélaginu fyrir fólk á öllum aldri. Að vanda er úr heilmiklu og vönduðu starfi að velja sem stýrt er af fagfólki og áhugasömum leiðbeinendum. 

Handbókina má sjá á heimasíðu Mosfellsbæjar, mos.is

 

Ágætu Mosfellingar.

Mosfellsbær hefur löngum verið talinn fjölskylduvænn útivistarbær. Á meðal íbúa hans og bæjaryfirvalda ríkir einhugur um að viðhalda þeirri stefnu og ímynd fyrir bæjarfélagið.  Ásókn eftir búsetu í Mosfellsbæ hefur aldrei verið meiri og segir það okkur vonandi að bæjaryfirvöld séu á réttri leið í mótun á fjölskylduvænu samfélagi. Bærinn státar af nokkrum glæsilegustu íþróttamannvirkjum landsins, sama hvar niður er borið.  Allur sá fjöldi íþróttagreina, sem stundaður er innandyra sem utan-, býr við fyrsta flokks aðstöðu.

Þessa dagana er undirbúningur í fullum gangi vegna fyrirhugaðs ævintýragarðs á milli Varmár og Köldukvíslar, fuglaskoðunarhús rís brátt í Leiruvogi og skátar hafa unnið að gerð göngukorts í samvinnu við Mosfellsbæ. Einnig mun útivistaraðstaða við Hafravatn rísa bráðlega. Þar er m.a hugmyndin að setja upp bryggju sem mun gerbreyta aðstöðu þeirra sem vilja fara út á vatnið.

Frístund hefur komið út um þetta leyti árs um nokkurra ára skeið. Blaðinu er dreift inn á öll heimili í Mosfellsbæ og verður vonandi kærkomin sending.  Ég hvet alla Mosfellinga til að kynna sér vel það gróskumikla tómstundastarf sem blómgast í bæjarfélaginu og kynnt er á síðum Frístundar.

Gleðilegt sumar.

Karl Tómasson, forseti bæjarstjórnar Mosfellsbæjar.

Að rekast á gamla vinkonu

Mér til ómældrar ánægju fann ég "stórvinkonu" okkar hjóna á netinu, söngkonu, sem ég var  næstum búinn að gleyma. Ég hafði gert nokkrar tilraunir til að hafa upp á disk með henni í þeim ferðum sem við höfum farið erlendis en án árangurs. Auðvitað var ég búinn að leita af mér allan grun hér heima.

Diskana tvo sem við áttum með henni og höfðum hlustað á út í eitt lánuðum við fyrir löngu síðan. Nú er auðvitað kjörið tækifæri að auglýsa eftir þeim.

Hér er hún mætt sönkonan stórkostlega Phoebe Snow.