Með allt niðrum sig í umhverfismálum og hernaður gegn landinu!!!

Mikið eru þetta kunnugleg orð í mínum eyrum. Með allt niðrum sig í umhverfismálum.

þetta virtist um tíma, hreinlega vera slagorð Samfylkingarinnar í Mosfellsbæ og um land allt gegn Vinstri grænum vegna þá fyrirhugaðrar veglagningar í Mosfellsbæ fyrir ofan Álafosskvos. Eftir síðastliðnar sveitastjórnarkosningar og fyrir alþingiskosningar bættust Þingmenn, ráðherrar, fyrrverandi og núverandi og sveitarstjórnarmenn Samfylkingarinnar um land allt í hópinn og tóku þátt í fjörinu og notuðu hvert tækifæri til að koma þeim skilaboðum í alla fjölmiðla að þessi vegaframkvæmd í Mosfellsbæ væri gott dæmi um óáræðanleika Vinstri grænna í umhverfismálum þegar flokkurinn kæmist loks til valda.

Mikill var gauragangurinn, fjölmiðlafárið og leyfi ég mér að segja sýndarmennskan.  Allt vegna löngu ákveðinna vegaframkvæmda í Mosfellsbæ. Svo virðist sem veiðileyfið sem gefið var út í nafni umhverfissamtaka á einstaka manneskjur og málefni hafi höfðað sérstaklega til Samfylkingarinnar, ekki einungis í Mosfellsbæ, heldur um land allt. Oft hefur verið langt seilst í þeim efnum.

Veglagninguna frægu í Mosfellsbæ og framkvæmdir henni tengdri átti ekki einungis að nota til að koma höggi á Vinstri græn í Mosfellsbæ, heldur umhverfisstefnu heils flokks á landsvísu sem hefur skýrast og sterkast allra flokka haft hana að leiðarljósi allt frá stofnun.

Hernað gegn landinu kaus Össur Skarphéðinsson að kalla þessar vegaframkvæmdir hjá okkur Mosfellingum á bloggi sínu. Ég skrifaði um þessi skrif Össurar á bloggi mínu í maí s.l. og sagði m.a. eftirfarandi:

"Ég vona satt að segja að 500 metra vegakaflinn í Mosfellsbæ verði viðmið Össurar og Samfylkingarinnar í umhverfismálum næstu fjögur árin". 

En hvað er nú að koma á daginn? Ef hægt er að kalla vegaframkvæmir í Mosfellsbæ hernað gegn landinu, hvað er þá hægt að kalla nýjasta útspil Samfylkingarinnar í virkjunarframkvæmdum? Eins og fram hefur komið, gengur þessi veruleiki þvert á yfirlýsta stefnu Samfylkingarinnar gagnvart stóriðjuverkefnum. 

Hvar er stóriðjustoppið mikla? Hvar eru hinir iðjagrænu fingur Samfylkingarinnar sem henni hefur verið svo mikið í mun að reyna að ná af Vinstri grænum? Hvað varð um hin raunverulegu og sönnu umhverfismál sem einhverju skipta, fyrir land og þjóð þegar Samfylkingin fékk loks tækifæri til að láta að sér kveða í þeim efnum?

Í Mosfellsbæ myndum við Vinstri græn öflugan meirihluta með Sjálfstæðismönnum og hefur samstarfið bæði verið gott og skemmtilegt. Aðkoma okkar Vinstri grænna að því ætti ekki að hafa farið framhjá neinum.

Flokkarnir hafa veri mjög samstíga allt frá upphafi og náð bróðurlegu samkomulagi um öll sín helstu áhersluatriði, áreynslulaust. Umhverfismál skipa þar að sjálfsögðu veglegan sess. Fjölmörg spennandi verkefni eru framundan í þeim málaflokki ásamt nokkrum frágegnum og stórum áherslumálum okkar Vinstri grænna í Mosfellsbæ. Má þar m.a. nefna: ráðningu umhverfisstjóra og stórherta áherslu á Staðardagskrá 21.

Aukning til umhverfismála í Mosfellsbæ nema 160% á milli ára.

Heiðurskonurnar og klúðrið

Í færslu hér að neðan skrifaði ég um sérstaklega velheppnaða og skemmtilega árshátíð Mosfellsbæjar. Myndirnar eru teknar þegar tveir fyrrverandi starfsmenn bæjarins voru heiðraðir sérstaklega fyrir vel unnin störf og af árshátíðarnefndinni og eru ásamt fleirum á mos.is. 

Að þessu sinni voru þær Guðrún Esther Árnadóttir, ritari Varmárskóla í 27 ár og Sigrún Sigurðardóttir, innheimtufulltrúi á bæjarskrifstofunni í 24 ár sem fengu viðurkenningu. Haraldur Sverrisson bæjarstjóri flutti þeim þakkir og undirritaður afhenti þeim myndverk eftir Ingu Elínu Kristinsdóttur myndlistarmann.

 

Ég má til með að bæta við þetta stórkostlegri og vægast sagt hálf vandræðalegri uppákomu sem henti mig við þetta tækifæri. Skömmu eftir að ég afhenti þeim heiðurskonum, Guðrúnu og Sigrúnu, viðurkenninguna og var að þakka þeim fyrir, svona rétt áður en þær yfirgáfu sviðið, hafði bæjarstjóri kynnt skemmdinefndina upp á svið. Sú kynning virtist fara fyrir ofan garð og neðan hjá mér því ég vatt mér í púltið og ákvað að reyna að segja eitthvað spaugilegt, m.a. um bæjarstjórnina. Bæjarstjóri stóð í þeirri meiningu að ég væri að fara að þakka skemmtinefndinni fyrir vel unnin störf og auðvitað skemmtinefndin líka en annað kom á daginn.

 

Frá mér komu engar þakkir og konurnar sáu og heyrðu að það stefndi ekkert í slíkt. Þær tóku þá upp á því stórkostlega ráði að slá upp hring í kringum púltið hjá mér. Auðvitað var þetta orðið hálf vandræðalegt hjá þeim að standa þarna fyrir aftan mig. Ég vissi ekkert hvað gekk á og við þetta slógu þær mig auðvitað algerlega út af laginu. Með öðrum orðum, ræðan mín fór fyrir ofan garð og neðan og skemmtinefndin fékk engar þakkir. Getur þetta orðið meira klúður?

Ég vil því nota tækifærið og þakka þessum vösku konum sem undirbjuggu þessa glæsilegu árshátíð kærlega fyrir. Það eru allir hæstánægðir.

 

Það verður fallegt torgið

Ég skrifaði á dögunum um hið nýja miðbæjartorg sem nú tekur á sig betri mynd með degi hverjum og listaverkið fína, Hundraðþúsundmilljón tonn af sjóðheitu vatni, efir Kristinn Hrafnsson. Nú hefur verið útbúin tölvumynd sem á að sýna endanlegt útlit torgsins.

Um þetta má lesa nánar á mos.is. Miðbæjartorgið fína verður án vafa bæjarprýði og Mosfellingar  vonandi flestir ánægðir með það.

Mosfellingar skemmtu sér hressilega

Það er óhætt að segja að það hafi verið gaman á árshátíð Mosfellsbæjar í gær. Árshátíðin var sú fjölmennasta frá upphafi og vafa lítið ein sú glæsilegasta. Að venju voru tveir starfsmenn heiðraðir fyrir vel unnin störf í þágu bæjarins. Að þessu sinni voru það heiðurskonurnar, Guðrún Ester fyrrum skólaritari og Sigrún Sigurðardóttir starfsmaður á bæjarskrifstofum Mosfellsbæjar til fjölda ára.

Stórskemmtilegur veislustjóri var Jóhann Örn og eins og góðum veislustjórum ber fékk hann gesti í ýmsa leiki og uppákomur sem vöktu kátínu allra viðstaddra. Nýstofnaður kór Leikskólakennara tók nokkur lög og Sniglabandið bráðskemmtilega sá um dansleikinn ásamt sérstökum gesti, söngvaranum frábæra Stefáni Hilmarssyni.

Ég vil nota tækifærið og þakka fyrir mig og mína. Það er sérstaklega gaman og gefandi að fá tækifæri til að starfa með öllu þessu góða fólki. 

Hér eru nokkrar myndir frá stuðinu. Auðvitað gat gamli rokkarinn ekki staðist freistinguna og tók nokkur lög með Sniglunum frábæru.

 

 

 

 

 

 

Afmælisdagur

Birna er 8 ára í dag 10. apríl. Það er búið að vera undirbúa afmælisveislu meira og minna alla vikuna. Á morgun koma allar stelpurnar í bekknum hennar úr Varmárskóla og aðrar góðar vinkonur í afmælisboð. Það er mikil tilhlökkun í Tungunni í dag.

Til hamingju með afmælið elsku Birna.

Svakaleg súpa. Gasalega góð

Eftir nokkuð mikið fundastúss í dag, þ.e.a.s. mánudag ákvað ég að loknum þeim síðasta í kvöld að koma frúnni minni enn einu sinni á óvart með snilldar eldamennsku minni. Oft hef ég vakið lukku hjá henni í eldhúsinu en í kvöld sló ég í gegn og viti menn uppskriftin varð til hjá mér í Krónunni í Mosó kl 19:10 í kvöld.

Undirbúningur.

Kvöldið áður, það er sunnudagskvöld. Þá bauð ég frúnni upp á humar.

12 stórir humrar steiktir á pönnu upp úr smjöri, salti og pipar. Borið fram með ristuðu brauði og drykk eftir smekk. Við fengum okkur hvítvín.

Að lokinni þessari máltíð skellti ég öllum humarskeljunum í pott með c.a. 1 lítra af vatni og sauð í 30 mín á meðan ég vaskaði upp. Slökkt undir potti og látið standa næturlangt fram á mánudagskveld á eldavélinni og í pottinum.

Mánudagskveld

Vatnið úr pottinum með humarskeljunum sigtað í c.a. 3 lítra pott og einum lítra af köldu vatni bætt við.

8 stykki tómatar settir í blandara og maukaðir niður ásamt 1 bolla af tómatssósu og skellt í pottinn.

3 laukar saxaðir þokkalega smátt og beint í pottinn með þá.

8 stór hvítlauksrif söxuð smátt og beint í pottinn með þau.

2 teningar fiskekraft beint í pottinn með þá.

Saltað og látið sjóða í c.a. 25 mín.

Þá er 1 stk gott ýsuflak skorið smátt og skellt pottinn og látið malla þar í c.a. 3 mín.

Borið fram með American Idol og allir í skýjunum.

Ef veggirnir fengju mál

Það er alltaf jafn gaman að glugga í bráðskemmtilega og fróðlega bók Bjarka Bjarnasonar og Magnúsar Guðmundssonar um sögu Mosfellsbæjar. Þetta er að sjálfsögðu skyldu eign allra Mosfellinga og alveg tilvalin að hafa alltaf við hendina og grípa í þegar svo ber undir.

Á 6. áratugnum var Hlégarður eitt stærsta samkomuhús á Stór- Reykjavíkursvæðinu og því þétt bókað, til dæmis fyrir átthagafélög og árshátíðir. Svonefnd Hlégarðsböll voru einnig geysivinsæl á 7. áratugnum og voru þá sætaferðir úr Reykjavík. Hlégarður var stækkaður með viðbyggingu á 9. áratugnum og síðan hefur Vignir Kristjánsson veitingamaður séð um rekstur hússins.

Í Hlégarði hafa frá fyrstu tíð verið haldin alls kyns mannamót: leiksýningar og leikfimisæfingar, kosningafundir og kökubasarar, tónleikar og tombólur, bíósýningar og böll. Húsið hefur ævinlega endurspeglað mannlífið í héraðinu og ef veggir salarins fengju mál gætu þeir greint frá mörgum gullkornum, sem þar hafa fallið, endurómað hlátrasköll og hátíðarræður og kallað fram kaffiilm og kökulykt. Tilvitnun líkur.

Já, það eru margar ógleymanlegar stundir úr Hlégarði. Samkomur af öllu tagi eins og tilheyrir alvöru félagsheimilum. Hlégarður er sérstaklega fallegt hús og með smávægilegri hressingu og endurbótum verður það að nýju glæsilegt. Sannkölluð bæjarprýði.

Mér eru minnisstæð böllin í Hlégarði sem haldin voru reglulega og stærstu hljómsveitir landsins kepptust við að fá að halda þar dansleik. Þá gekk Hlégarður undir nafninu Fégarður hjá tónlistarmönnunum því þeir fóru ekki tómhentir þaðan, að því gátu þeir gengið vísu. Mér eru böllin ekki minnisstæð vegna þess að ég hafi verið á þeim, ég var of ungur til þess þá, heldur var það flöskutínslan utandyra að morgni eftir ball. Það var eins og að komast í gullnámu og svo var farið beint upp í sjoppu og keypt nammi fyrir allan ágóðann.

Galdurinn fólst í því að vera nógu snemma á ferðinni, því það voru oft margir mættir í flöskutínslu strax að morgni. Stundum kom það fyrir ef maður var of snemma á ferðinni að þeir alhörðustu voru ekki farnir heim og sátu jafnvel en að sumbli. Stundum var maður hræddur við svoleiðis kappa og snéri aftur heim, eða fylgdist með  úr fjarlægð  hvenær þeir færu og sætti færis að hirða upp eftir þá allar flöskurnar.

Þetta var í denn.

 

Það fara fáir í skóna hans Bigga

Það var gaman að heyra unga manninn í þættinum, Bandið hans Bubba, spreyta sig á útgáfu Gildrunnar á Vorkvöldi í Reykjavík. Drengurinn lagði sig greinilega allan fram eins og fram kom hjá dómurunum og leysti það ágætlega en samt vantaði talsvert uppá. Það fór ekki fram hjá þeim, frekar en væntanlega mörgum áhorfendum.

Það var fyndið að heyra Bubba segja að þetta hafi verið flutningur eins og hjá múmíu á sterum og ef eitthvað væri þá myndi Ragga Bjarna frekar takast að vekja hana frá dauðum en Gildrunni. Það var einnig fyndið að heyra Björn Jörund segja að Gildran hafi eyðilagt lagið.

Ég er á þeirri skoðun og í raun veit, að Gildran gaf laginu heljarinnar púst með útgáfu sinni og vakti á því landsathygli hjá annars fólki sem seint eða aldrei hefði áttað sig á þessu stórkostlega lagi. Vinsældirnar hljóta að segja meira en mörg orð um það. 

Í svona þáttum átta áhorfendur sig oft á því hver munurinn er á reyndum og frammúrskarandi flytjendum og hinum sem eru að stíga sín fyrstu skref, sem þó hafa hljómað ágætlega á ættarmótum, skólaböllum eða sveitaböllum. Þar skilur hins vegar himinn og haf að.

Ég var ánægður með drenginn unga, mér fannst hann viðkunnanlegur og áræðinn að ráðast í þetta lag í okkar útsetningu. Það er á fárra færi að klára það með stæl. Ég er einnig ánægður með drengina tvo sem eftir eru. Þeir eru báðir flottir söngvarar og Eyþór, sá ljóshærði, ótrúlegur söngvari og performer aðeins 18 ára gamall.

Það eru sannarlega orð að sönnu hjá Bubba að bandið í þættinum er súpergrúppa, valinn maður í hverju rúmi. Undiröldunni í Vorkvöldinu náðu þeir hins vegar engan veginn. Ég veit að ég er hundleiðinlegur og eflaust hrokafullur að segja þetta og skrifa en ég hlýt að mega það.  Súpergrúppur hafa verið stofnaðar marg oft og flutt lög annarra flytjenda en Þar vantar oft mikið upp á til að ná neistanum eins og flestir vita og það gerðist hjá köppunum í þetta skiptið.

Birgi, vini mínum Haraldssyni, söngvara Gildrunnar kynntist ég fyrir 30 árum og höfum við átt frábært samstarf alla tíð. Birgir er stórkostlegur rokksöngvari sem á sér fáa líka þótt víða væri leitað. Það vita allir sem hafa hlustað á Gildruna og séð og heyrt Bigga syngja.

Fyrst og fremst er hann samt yndisleg manneskja, laus við alla tilgerð og leikaraskap. Það er svo aftur hlutur sem virðist oft nauðsynlegt að hafa í poppbransanum sem og í lífinu sjálfu.

Þannig er það nú bara.

Skemmtilegt myndband

Ég sá þessa frábæru trommuleikara á síðu bloggvinar míns og ljósmyndara, Halldórs Sigurðssonar. Þarna liggja nokkrar trommuæfingar að baki.

 

Hundraðþúsundmilljóntonn af sjóðheitu vatni

Það ætti ekki að hafa farið framhjá Mosfellingum þær framkvæmdir sem nú standa yfir í þverholti. Þar er nú unnið hörðum höndum við nýtt miðbæjartorg. Á þessu miðbæjartorgi verður reist útilistaverk sem ber heitið, Hundraðþúsundmilljóntonn af sjóðheitu vatni og er sigurtillaga Kristins Hrafnssonar úr samkeppni sem haldin var á vegum Mosfellsbæjar og Samorku.

Listaverkið er textaverk með megináherslu á texta Halldórs Laxness úr Innansveitarkróniku. Um þetta eins og svo margt annað má lesa í bæjarblaðinu Mosfellingi (mosfellingur.is) sem út kom í morgun.

Árið 1999 var hið glæsilega listaverk Magnúsar Tómassonar, Hús tímans- hús skáldsins reist á Stekkjarflöt. Á þeim fallega stað sómir það sér sérlega vel. Myndin er af því og einnig set ég inn að gamni eina gamla af Óla og Birnu þar sem Stekkjarflötin fallega og listaverkið er í bakgrunni.

Ráðgert er að hið nýja miðbæjartorg verði tilbúið í maí.