KK er einstaklega skemmtilegur og fróðlegur í morgunútvarpinu

Undanfarnar vikur hef ég hlustað á Kristján Kristjánsson (KK) í morgunútvarpinu á rás 1.  Það er einstaklega gaman að heyra hversu vel hann undir býr sig fyrir hvern þátt og er mikil fróðleiksnáma að hlýða á hann.

Kristján kynnir hvert lag og alla tónlistarmenn sem hann flytur lög eftir í þættinum af mikilli samviskusemi og stóískri ró. Þetta er sérstaklega gaman og án vafa fyrir alla tónlistaráhugamenn. Kristján fer um víðan völl og er algerlega óútreiknanlegur í þætti sínum. Ég hlakka alltaf jafn mikið til að hlýða á hann í útvarpinu.

9857

Maður er gersamlega búinn að missa allt verðskyn. Ég hef svosem ekkert haft það neitt sérstaklega öflugt um dagana. Þetta var ekki botnfylli í innkaupakerrunni enda stóð aðeins til að ná í smá nesti í skólann og eitthvað pínu meira. Það eru ekki nema nokkur ár síðan að maður gat bókstaflega stútfyllt innkaupakerruna fyrir 14 - 15 þúsund. Fyrr má nú rota en dauðrota.

Frábærir tónleikar

Nú rétt í þessu voru að enda frábærir tónleikar á heimili okkar í Leirvogstungu. Þannig er að Birna okkar er mikill aðdáandi Páls Óskars og fékk Silfursafn hans í jólagjöf.

Þar sem að senn líður nú að þorrablóti okkar Mosfellinga og ég ásamt Hilmari vini mínum, ritstjóra Mosfellings, sjáum um söng og spil á því, þurfti ég að ná í tækjabúnað til að undirbúa mig og æfa fyrir þorrablótið.

Ég var ekki fyrr búinn að tengja söngkerfið og taka smá æfingu en Birna vildi fá míkrófóninn og bað um að Páll Óskar yrði settur á fóninn.

Allt var sett í botn og Birna hélt tónleika fyrir mömmu og pabba sem stóðu yfir í c.a. klukkustund. Hún söng nánast alla plötuna og ýmist stóð eða sat í stiganum á meðan þeir fóru fram, það fór eftir lögunum sem hún flutti.

Þetta var í fyrsta skipti sem við heyrðum Birnu syngja í míkrófón og mikið höfðum við gaman af því.

Þú komst við hjartað í mér elsku Birna.

Ógleymanlegur kall

Um jólin var sýnd í sjónvarpinu, skemmtileg og fróðleg heimildarmynd, um listamanninn Dieter Roth, eftir Hilmar Oddsson.

Um það leyti sem ég var að ljúka mínu verklega námi í bókbandi, sem hefur verið í kringum 1985, skall á verkfall bókagerðamanna. Það varð til þess að fyrirtækið sem ég lærði hjá, bókbandið Arnarfell, þurfti eins og önnur í prent- og bókbandsgeiranum að stöðva alla vinnu.

Ég, sem nemi, mátti hinsvegar vinna og var því um tveggja vikna skeið eini starfsmaður fyrirtækisins, enda eini nemi þess á þeim tíma. Skömmu áður en verkfallið skall á, kom til okkar spennandi verkefni, sem var að binda inn bók, í fáum eintökum, eftir listamanninn, Dieter Roth. Nú voru góð ráð dýr, því listamaðurinn var búinn að gera ráð fyrir afhendingu bókarinnar frá okkur fullkláraðri á tilsettum tíma rétt áður en verkfallið skall á.

Ég fékk því það verkefni að klára bókina fyrir Dieter á meðan verkfallið stóð yfir. Þessir dagar eru mér ógleymanlegir, karlinn kom hvern dag og vakti yfir mér, nemanum á meðan ég kláraði bókina. Hann var afar viðfelldin, skemmtilegur og uppbyggjandi.

Mér er minnisstætt að einn daginn sem hann kom, þá var ég að mála tröppurnar í stigaganginum.  Eins og gengur er oft málað í sama lit og sigaþrepinn c.a. 10 cm sóplisti fyrir ofan hvert þrep og niður með hverju þrepi. Þar sem ég var bæði án málningarteyps og í ákveðinni tímaþröng vegna bókar Dieters, ákvað ég að mála sóplistann fríhendis niður allan stigann og vera fljótur að.

Ég málaði því allrahanda munstur niður með stiganum, til að lítið bæri á skekkjum. Flest líktust þau einhverskonar öldugangi nema eitt þeirra sem skar sig lúmskt úr. Það var tippið fína, sem átti að vera smá djók hjá mér, ungum nemanum, sem seinna átti eftir að vekja mismikla lukku þegar vinnufélagarnir mættu til vinnu. Eftir þessu tók Dieter srax og hafði gaman af.

Við áttum saman marga skemmtilega daga í bókbandinu og frá þeim tíma er hann mér algerlega ógleymanlegur og alltaf í miklu uppáhaldi.

Dieter gaf mér að verki okkar loknu eina bók sem ég held mikið uppá.

Rúmum tuttugu árum síðar hitti ég hann aftur, Þá kom hann ásamt fjölda fólks á veitingastaðinn okkar, Álafoss föt bezt í Álafosskvosinni.

Dieter var einstakur og ógleymanlegur. 

Bingi fór með hnífasettið og Gummi nikkuna

Verða þeir ekki bara nokkuð góðir saman á þorrablótunum sem eru framundan hjá Framsókn og burtflognum Samfylkingarkrötum, Bingi og Gummi? 

Bingi á örugglega flugbeitt hnífasettið ennþá, sem kemur sér vel á seiga kjammana og súra pungana og Gummi getur án vafa flutt eldfjörug lög á nikkuna.

Að loknu borðhaldi syngur Bingi Stál og hnífur, söng verkamannsins og Gummi flytur skemmtilegan annál sem ber heitið aldrei kaus ég ...................

Þar mun Gummi vafalítið koma tæpitungulaust inn á hugðarefni sín sem hafa fyrst og síðast virst vera umhverfismál. Vart er hægt að ímynda sér að sú mikla hugsjón hans fái meiri hljómgrunn en á þorrablóti Frammarana.

Á þessari mynd er Árna Páli ofaukið. Hann er enn sem komið er í Samfylkingunni.

 

Á þessari mynd er Marsibil ofaukið, hún er farin í Samfylkinguna.

 

Fram fram sam fram samfylking,

forðum okkur háska frá

því ræningjar oss vilja ráðast á.

Sýnum nú hug, djörfung og dug.

Vakið, vakið vaskir menn

því voða ber að höndum.

Sá er okkar síðast fer

mun sveipast hörðum böndum.

Gömul mynd úr Mosó

Fyrir nokkru síðan birti ég gamla mynd hér á blogginu mínu af gömlum og góðum kennurum héðan úr sveitinni sem tók þátt í fótboltaleik við nemendur sína.

Birgir D. Sveinsson fyrrverandi skólastjóri á stórt og mikið safn gamalla ljósmynda héðan úr bæjarfélaginu og hefur sent mér margar skemmtilegar myndir.

Þessa sendi hann mér nú á dögunum og hér kemur mynd af liðinu sem keppti við kennarana.

Frá fótboltakeppni milli nemenda og kennara í Varmárskóla í apríl 1964. Fremri röð frá vinstri: Thor Thors, Lágafelli, Valgeir Guðmundsson, Brynjar Viggósson, ég er ekki viss um þann næsta - Stulli? , Kristján, bróðir Þórveigar konu Eyjólfs kennara. Í aftari röð Lárus í Ösp, Jón Benediktsson, Bjargastöðum, Signý Jóhannsdóttir, Sveinn Sigvaldason, Ómar frá Selholti Bjarni Ásgeir Jónsson ,Bjarki Bjarnason, Páll Árnason í Reykjalundi, bróðir Ingólfs.

Nýr vinur

Þessi heimsótti mig fyrir nokkru síðan.

Ég tók fyrir nokkru upp á því að henda út um eldhúsgluggann hjá mér einum og einum matarbita fyrir mýsnar og fuglana. Viti menn, heilu kjötstykkin og eplin voru farin að hverfa nokkuð fljótlega. Það vakti lengi vel athygli mína hversu drjúgir fuglarnir eða mýsnar voru og fór ég því að auka skammtinn allverulega. Viti menn alltaf hvarf það jafnharðan.

Auðvitað komst ég síðar að því að þetta var Krummi sem nældi sér í alla bitana, hann fór bara svo hægt í sakirnar lengi vel.

Í dag smellir hann sér niður beint fyrir framan gluggann og kveður ævinlega með vinalegu krunki, svona rétt til að þakka fyrir sig og láta mig vita af því að hann sé búinn að klára skammtinn.   

Þökkum Samfylkingunni fyrir vel unnin störf

Oft á tíðum er grátbroslegt að lesa ummæli og blaðaskrif forkólfa Samfylkingarinnar um þessar mundir. Auðvitað fer það ekki framhjá nokkrum manni að flokkurinn beinir öllum sínum spjótum að Vinstri grænum og notar allar sínar valda- og fjölmiðlaklíkur til að gera þann frétta- og málflutning trúverðugan á öllum vígstöðvum.

Það er einnig fróðlegt og hálf aumkunarvert að lesa margar vanmáttugar greinar, einstaka innmúraðra og innvígðra Samfylkingarkrata. (Eitthvað kannast ég við þetta orðalag eftir sveitastjórnarkosningarnar hér í Mosfellsbænum.) 

Það virðist sem einstaka pennar, fjölmiðlamenn og bloggarar séu bókstaflega þrælar flokksins í að finna Vinstri grænum allt til foráttu í skrifum sínum, nú sem endranær.

Ég þekki þetta mæta vel héðan úr Mosfellsbænum. Að okkur var öllum spjótum beint lengi vel eftir síðastliðnar sveitastjórnarkosningar af Samfylkingarkrötunum eftir að Framsóknarmenn slitu meirihlutaviðræðum. Spjótin beindust ekki að gjörningi Framsóknarflokksins á þeim tíma, nei, þau beindust öll, að okkur Vinstri grænum. 

Einnig virtist svolítið töff lengi framan af að taka þátt í einni þeirri lágkúralegustu persónuaðför sem elstu menn muna í bæjarfélaginu úr pólitíkinni og átti að tengjast einhverju sem kalla átti umhverfisvernd. 

Í dag hafa allir fyrir löngu séð að eitthvað allt annað og meira var þar upp á teningnum. Enda hefur þeim fækkað snarlega sem vilja bendla sig við þann félagsskap og vinnubrögð í dag. Svo virðist sem félagar úr Samfylkingunni í Mosfellsbæ séu þeirra á meðal og fagna ég því.

Ljóst er að ummæli mín fyrir rúmu ári síðan á bæjarstjórnarfundi þar sem ég sagði, að ef ekki yrði gerð breyting á forystusveit Varmársamtakanna í þeirri mynd sem þau voru þá, væru dagar þeirra taldir. Þessi ummæli áttu við rök að styðjast, því alger endurnýjun hefur átt sér stað í framvarðarsveitinni hjá samtökunum.

Gjaldkerinn, Ólafur Ragnarsson, sem hafði aðeins nokkurra mánaða úthald í starfi sínu, virtist aðeins hafa tvö markmið. það var að samtökin myndu kosta málsókn á hendur mér undirrituðum, eins og fram kom nú undir lok árs og einnig að taka óspart þátt í skrifum á síðum bloggdólga. Ólafur er ekki lengur með lyklavöld af peningakassa samtakanna og ekkert bólar á málsókninni hjá fyrrverandi gjaldkeranum, enda veit ég í raun ekkert um hvað sú málsókn átti að snúast, það er annað mál. Kannski kemur það einhvertímann á daginn. 

Starfskraftar í félagsstarfi geta aldrei nýst vel á síðum bloggdólga, því síður þegar þeim er lokað jafn harðan vegna sorglegrar lágkúru og sóðaskaps. Það er vænlegra til árangurs að beina kröftum sínum að öðru. Satt að segja hef ég þá trú að svo muni verða á nýju ári hjá samtökunum, enda löngu mál að linni.  

Hér að neðan set ég til fróðleiks kafla úr einni af ótalmörgum greinum sem birtust úr herbúðum Samfylkingarinnar í Mosfellsbæ. Þessi kom skömmu fyrir síðastliðnar alþingiskosningar. 

"Vei þeim er tekur vísvitandi þá ákvörðun að gerast hækja Sjálfstæðisflokksins eftir næstu kosningar, sama hvaða flokkur það yrði. Kjósendur þurfa líka að senda skýr skilaboð í næstu kosningum, þau eru að kjósa Samfylkinguna. Samfylkingin er trúverðugt stjórnmálafl sem hefur vilja, getu og hæfileikana til að leiða næstu ríkisstjórn jafnaðarmanna eftir 12. maí næstkomandi. Samfylkingin hefur sýnt að þar sem þeir eru við stjórn, þar eru verkin látin tala. Samfylkingin þarf ekki að rifja upp hverju þau lofuðu fyrir kosningar til þess að kasta því fram kortéri fyrir kosningar. Fólkið í Samfylkingunni stendur við kosningaloforðin og framkvæmir þau."

Er ekki vert að þakka Samfylkingunni fyrir vel unnin störf áður en kosið verður að nýju???

Eitt að lokum.

Ég hef þá trú og hef einfaldlega tileinkað mér það vinnulag allt frá upphafi að samstarf byggist fyrst og síðast á gagnkvæmu trausti og virðingu og á endanum málamiðlunum ef ágreiningur er. Ekki því að útiloka samstarf við einhverja sem ég veit að hafa jafnvel aðra sýn á hlutina. Fram að þessu hefur það reynst mér vel.

Svakalegir Þursar

Þeir fóru bókstaflega á kostum félagarnir í Þursaflokknum og allt tónlistarfólkið sem fram kom á tónleikunum sem sýndir voru í sjónvarpinu í gær. Vissulega var ekki við öðru að búast, vissulega, vissulega.

Ég var einn af þeim sem valdi frekar að horfa á eurovision eins og Tommi Tomm nefndi á tónleikunum. Ég er ekki frá því að það hafi verið klúður svona eftir á að hyggja. Væri ekki reynandi að fá þá félaga til að endurtaka leikinn? Ég gæti trúað að ég léti mig hafa það að missa af júró.

Þetta eru einir mögnuðustu tónleikar sem ég hef séð í sjónvarpinu.